Mąż moją głową

Chciałbym, żebyście wiedzieli, 

że głową każdego mężczyzny jest Chrystus,

 mężczyzna zaś jest głową kobiety, a głową Chrystusa - Bóg.

Oczywiście.. Znajome słowa.. 

  Ale jak to ma się do rzeczywistości dzisiejszego świata? 

     

        Wiele kobiet, które codziennie spotykam nie czuje w swoim życiu tej przewagi męża. Wiele kobiet tę przewagę odrzuca w imię nowoczesności. Radykalna ja śmieje się w środku odpowiadając sobie, że Słowo Boże jest proste. Jednak równie radykalny świat podpowiada nam zupełnie co innego

        Trudno żyć pod pantoflem, trudno ulegać. Jaki jest ideał dzisiejszej kobiety? Przede wszystkim niezależna. Niezależna finansowo, niezależna czasowo. Brzmi dumnie. Jednak gdy dogrzebiemy się do sedna sytuacji, widzimy fakty w nieco gorszym świetle. Kobieta, która utrzymuje się sama w małżeństwie (swoją drogą dla mnie to niezwykła anomalia, choć coraz bardziej powszechna) boi się poświęcić dzieciom z uwagi na swoją pracę. Kobieta wyzwolona może wszystko i ma wielką siłę. Nie potrzebuje mężczyzny do zrobienia zakupów, obiadu, remontu. Do niczego. Doskonale radzi sobie sama. Tylko gdy poznajesz ją bliżej to okazuje się, że w środku żelaznej damy, jest krwawiące serce. Bo w każdej z nas jest coś z księżniczki. Możemy przybierać różne maski, ale tak naprawdę chcemy by nasi mężczyźni dawali nam oparcie, by chronili nas przed grożącymi  niebezpieczeństwami. By doceniali nasze zaangażowanie i sami się angażowali. 

         W jednej z moich ulubionych książkowych pozycji ,,Dzikie serce'' autor pokazuje mechanizm działania mężczyzn. Mężczyzna jest stworzony do walki. Nie zawsze jest to walka wręcz, częściej jest to stawianie czoła otaczającym problemom, walka o dobro swojej rodziny. Kobiety często zapominają o tych rolach. Same idą walczyć, kastrując swoich mężczyzn. Trudno jest oddać ster. Jednak posłuchaj radykała: Słowo Boże jest proste. Jeśli chcesz szczęśliwej rodziny oprzyj się na skale. A jeśli chcesz iść za duchem świata, nie narzekaj, że masz w domu kastrata.